Filosoferen over de GGZ in de huiskamer - 3

De eerste keer in de woonkamer in Lunetten was het gezellig, waardoor het niet echt een filosofisch gesprek werd. Toen ik 20 minuten te laat in de huiskamer kwam. Zat er al iemand op de bank met een bewoner te praten, die had het gezellig gemaakt door de houtkachel aan te steken. Eerst hebben we met z’n tweeën zitten kletsen en had ik het huis laten zien op zoek naar bewoners die misschien geïnteresseerd waren, helaas was er niemand thuis, toen we terug in de huiskamer kwamen kwam er een derde persoon aan en na nog wat gezellig gekletst te hebben wilde ik net de structuur van vorige keren opstarten met een voorstel ronde toen de laatste persoon belde. Na iedereen van thee voorzien te hebben hebben we de voorstelronde gedaan met persoonlijk voornaamwoorden, ervaring met filosofie en ervaring met GGZ.

Foto van poster met daarop tekeningen en teksten geschreven met rood, zwarte, groene en blauwe stiften. Er staan twee stickers op van regenbooghartjes. De teksten zijn genummerd met Romeinse cijfers.

I Deze keer waren er geen echte filofielen ( mensen die van filosoferen houden) waardoor het niet echt lukte een filosofisch gesprek te hebben. Er was een iemand die wat van filosofie wist en die vertelde over dualisme, mogelijk vanuit Levinas. Dualisme is het perspectief dat er een materiële en spirituele wereld naast elkaar bestaan, daar tegenover staat het materialisme wat een monoïsme is. Daar had ik het thema van de avond van willen maken, maar ik was nogal warrig. Ik had niet eens door dat degene die er al het langste was zich nog niet had voorgesteld.
De vraag over ervaring met GGZ gaf al genoeg stof om over te praten. Verpleegkundigen dragen niet bij aan herstel, want die zitten vast in protocollen. Oude diagnose gaven gedoe omdat verpleegkundigen elke dag opnieuw uitgelegd moesten krijgen dat die achterhaald is en de medicatie contra productief.

II Jammer dat die protocol robots niks anders konden dan protocol volgen en de sfeer en situatie onprettig te maken.

III Creatieve therapie is heel goed. Het geeft mensen een prettig gevoel en de mogelijkheid iets nuttigs te doen zoals een tasje of een riem maken. Een huiskamer gastmens kan bijdragen aan het herstel door ruimte te geven aan onschadelijke impulsen, zoals spontaan een middagje gezonde pannenkoeken bakken. Mensen die al eerder in een inrichting geweest zijn helpen vaak ook anderen met hun ervaring en kennis als ervaringsdeskundige. Gelukkig word dat door sommige medewerkers wel herkend en toegestaan. Zo kunnen ze mensen helpen terwijl ze ook bezig zijn het eigen hoofd op orde te krijgen.

IV Belangrijk daarin is het gelijkwaardig behandeld worden, alleen dan is er echt ruimte voor herstel.

V De psychologie opleiding is brainwashing. Met als gevolg dat de GGZ maakt mensen zieker niet beter. Er is iets dat de mensen verpest waardoor ze protocolrobotten worden. Onze conclusie was dat het de opleiding psychologie is die dat doet. De aanwezige medewerkers die geen psychologie hadden gestudeerd waren beter voor het genezingsproces dan de “hoger” opgeleiden.

VI Dat hangt samen met: Het kwaad ontstaat als je mensen als objecten gaat zien. Deze uitspraak komt van Terry Pratchett: “Evil begins when you begin to treat people as things” in I Shall Wear Midnight. Ik heb het gevoel dat het een meer mainstream uitspraak is, maar ik weet niet waar die dan vandaan komt.

VII Protocolrobots geven alleen om geld. Ze volgen protocollen, zodat ze niet verantwoordelijk gehouden kunnen worden voor keuzes die ze maakten. "Het waren niet onze keuzes we volgden slechts de protocollen." Dit wordt aangemoedigd door de verzekeraar die de vergoeding doet, waarmee dit financieel wordt gemotiveerd.

VIII Ergens tussendoor schoof er iemand aan die twijfelde of die in deze groep welkom was en bang was verkeerde dingen te doen. Die gaf aan zich klein te voelen of te moeten maken. Ik wist niet hoe ik hier op het beste kon reageren dus wachtte ik af. De ervaringsdeskundige in de groep reageerde heel goed op alle twijfel en onzekerheid, niet door te zeggen dat diegene niet onzeker hoefde te zijn maar door in diens woorden te zeggen als je “klein” wil zijn moet je dat doen”. Dat vond ik een heel goede reactie en daarom schreef ik het op, het volgende werd niet letterlijk zo gezegd maar was wel de strekking van wat er gezegd werd; daar is ruimte voor. Heel fijn hoe mensen met ervaring daar gelijkwaardig en zeer adequaat op kunnen reageren, dat het adequaat was bleek uit de dank die achteraf werd uitgesproken over het gehele gesprek.

Ik vind het leuk dat we die poster erbij hebben, zo kan ik een verslag maken die de belangrijke & interessante momenten benoemt. Deze keer is er ook weer leuk getekend, de bergen met moleculen geeft een leuk perspectief en ik vind het hart mooi geworden we hebben er ook over gepraat wat de verschillende dingen zouden kunnen voorstellen. Vreemd om van zo'n gesprek wat veel persoonlijker werd dan voorgaande filosofische gesprekken een verslag te schrijven. Veel details heb ik weggelaten. Het gesprek en samen zijn is belangrijker.

Op 11 januari komen we weer samen in De huiskamer. Stuur een mailtje naar info@madpride.nl als je wil komen, dan krijg je van ons het adres. Hopelijk ben ik er dan eerder om het vuur aan te steken, zodat het alvast lekker warm is.

Labels